Barbara Goletz ontdekte in het werk van haar leerlingen wetmatigheden en ging op zoek naar de bron daarvan. Het viel haar op dat op sommige dagen de kinderen veel uitbundiger waren, of meer ruzie maakten, of geconcentreerder werkten. Ze kon dit niet aan haar eigen houding, het weer of bepaalde dagen van de week aflezen. Een onderzoek naar de invloed van de maan op de groei van planten zette haar op het spoor. Niet de verschillende fasen van de maan (volle maan, afnemend of wassend, nieuwe maan) maar de loop van de maan door de verschillende tekens van de dierenriem bleek de sleutel tot het raadsel. Barbara ging niet over een nacht ijs, ze observeerde de kinderen in de klas en alleen als er iets opvallends was keek ze bij welke stand van de maan dat was. Later kon ze er ook pro-actief mee omgaan, en hield ze rekening met welke stof ze op welke dag aanbood. Haar klassen bloeiden en het viel op dat er weinig ruzie gemaakt werd en dat de resultaten beter waren dan voorheen.
Haar bevindingen zijn in het Duits gepubliceerd door uitgeverij Hesperia (te bestellen via de website: Lernfähigkeit im Zusammenhang mit kosmischen Rhythmen. Beobachtungen einer Lehrerin). Aan een Nederlandse versie wordt gewerkt.
